ΕΝΑ ΚΙΛΟ ΤΥΡΙ ΑΛΤΣΧΑΙΜΕΡ

Πάει ένας παππούς σε ένα super market στα τυριά :
- Βάλε μου νεαρέ, ένα κιλό τυρί αλτσχάιμερ.
- Ξέρετε, δεν υπάρχει τέτοιο τυρί.
- Αποκλείεται, σίγουρα υπάρχει.
- Μα ποτέ δεν έχω δώσει τέτοιο τυρί.
- Αφού την προηγούμενη βδομάδα, από σένα το πήρα. Για ψάξε.
Ψάχνει ο πωλητής στην βιτρίνα μπροστά του, κοιτάει πίσω του στα ράφια, τσεκάρει στο computer, τίποτα. Πουθενά τέτοιο τυρί.
- Δεν έχουμε κύριέ μου.
- Φώναξέ μου τον προϊστάμενό σου!
Έρχεται ο προϊστάμενος, ακούει τα καθέκαστα :
- Αγαπητέ μου, δεν έχουμε τέτοιο τυρί, ούτε τώρα, ούτε τα προηγούμενα χρόνια. Ποτέ δεν φέραμε τυρί αλτσχάιμερ και δεν νομίζω να υπάρχει πουθενά.
- Μα αφού σας λέω ότι από εσάς το πήρα την προηγούμενη βδομάδα, λέει ο παππούς εμφανώς εκνευρισμένος και καταβεβλημένος. Σας παρακαλώ, μην με ταλαιπωρείτε.
Και δείχνοντας το κεφάλι του :
- Κι έχω κι αυτό το καταραμένο το έμενταλ...!