Η ΠΑΤΑΤΑ

Μία φορά η δασκάλα του Τοτού ζήτησε από τους μαθητές να γράψουν μία εργασία για το πώς γίνονται τα παιδιά. Ο Τοτός μόλις πήγε στο σπίτι του επειδή δεν ήξερε πως γίνονται ρώτησε την μητέρα του.
- Μαμά, μαμά, λέει ο Τοτός μόλις πήγε σπίτι, η δασκάλα μας είπε να σας ρωτήσουμε πως γεννιούνται τα παιδιά.
- Δεν μπορώ τώρα, καθαρίζω πατάτες, λέει η μαμά.
- Έλα, ρε μαμά, πες μου...
Τέλοσπάντων με τα χίλια ζόρια η μαμά του δείχνει μία πατάτα και του λέει :
- Την βλέπεις αυτήν; Από εδώ έρχονται τα παιδιά.
Εκστασιασμένος ο Τοτός βάζει την πατάτα στην τσέπη, και περιμένει πως και πως την επόμενη μέρα στο σχολείο. Την άλλη μέρα στην τάξη, ρωτάει η δασκάλα :
- Μάθατε αυτό που σας είπα;
- Ναι!!! λένε όλα τα παιδάκια με μία φωνή.
- Για πες εσύ, Κωστάκη.
- Λοιπόν κυρία, λέει ο Κωστάκης τα παιδιά τα φέρνει ο πελαργός.
- Ουοουυυυυυυυυυυυ!!! Λάθος!! Λάθος!! άρχισε να φωνάζει ο Τοτός και ο Κωστάκης έβαλε τα κλάματα.
- Για πες μας εσύ, Ελενίτσα, λέει η δασκάλα.
- Τα παιδάκια τα φέρνει ο Θεούλης!! λέει η Ελενίτσα.
- Ουυυυυυυυυ!! Τι λέει η βλαμμένη, αναφωνεί ο Τοτός και κάνει και την Ελενίτσα να βάλει τα κλάματα.
Εκνευρισμένη η δασκάλα γυρνάει στον Τοτό :
- Για πες μας εσύ Τοτό που τα ξέρεις όλα...
Ο Τοτός με ένα πονηρό χαμόγελο βάζει το χέρι στην τσέπη, πιάνει την πατάτα και λέει στην δασκάλα :
- Να την βγάλω έξω;;
- Και βέβαια, όχι!!! Λέει η δασκάλα σοκαρισμένη.
- Βρε, να την βγάλω έξω; ξαναλέει ο Τοτός.
- Όχι, φυσικά!!
- Α, λέει ο Τοτός, δεν θέλεις να την βγάλω... Όταν την τρως όμως, καλά είναι, έ;;;