ΟΛΑ ΣΤΟ ΤΕΞΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΑ

Ένας τυφλός ταξιδεύει προς το Τέξας αεροπορικώς. Μπαίνει στο αεροπλάνο, κάθεται στο κάθισμα, το οποίο αισθάνεται τεράστιο. Οπότε και ρωτά την αεροσυνοδό :
- Συγγνώμη, αλλά αυτό το κάθισμα δεν είναι κάπως μεγαλύτερο από το κανονικό;
- Όλα στο Τέξας είναι μεγαλύτερα! του απαντά αυτή.
Φτάνει στο ξενοδοχείο, πάει στο δωμάτιό του, όπου περπατάει επί ένα λεπτό χωρίς να φτάσει σε τοίχο.
- Δεν είναι κάπως μεγάλο το δωμάτιο; ρωτά το παιδί που ανέβασε τις βαλίτσες.
- Όλα στο Τέξας είναι μεγαλύτερα, του απαντάει εκείνο.
Κατεβαίνει στο μπαρ, όπου ζητάει ένα μικρό ποτήρι μπύρα. Ο μπάρμαν όμως, του δίνει ένα ποτήρι του ενός λίτρου.
- Συγνώμη, ένα μ ικρό ποτήρι μπίρα ζήτησα! λέει ο τυφλός στον μπάρμαν.
- Όλα στο Tέξας είναι μεγαλύτερα, απαντάει ο μπάρμαν.
Κάποια στιγμή, ο τυφλός θέλει να πάει στην τουαλέτα, οπότε και ρωτάει τον μπάρμαν που είναι.
- Τρίτη πόρτα δεξιά στον διάδρομο.
Ο τυφλός πάει ψηλαφίζοντας. Κατά λάθος όμως, μπαίνει στην τέταρτη πόρτα, όπου βρίσκεται η πισίνα και φυσικά όντας τυφλός, πέφτει μέσα. Οπότε αρχίζει να ουρλιάζει τρομοκρατημένος:
- Μην τραβήξετε το καζανάκι! Μην τραβήξετε το καζανάκι!

ΟΣΟ ΠΕΡΝΑΝΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Δύο γέροι κάθονταν σε ένα πάρκο και μιλούσαν για τα γηρατειά.
- Οι γυναίκες είναι πολύ τυχερές όταν γερνάνε.
- Τι εννοείς;
- Να, σπάνια πια κάνουμε έρωτα, αλλά η γυναίκα μου είναι πιο υγιής από ποτέ.
- Πιο υγιής; Μα πως;
- Παλιότερα, όταν ήμασταν νέοι σχεδόν κάθε βράδυ είχε φοβερούς πονοκεφάλους, ενώ τώρα που γεράσαμε δεν έχει πια εδώ και χρόνια...

Η ΣΟΒΑΡΗ ΠΑΡΑΒΑΣΗ

Ελληνάρας οδηγεί στo Αμπού Ντάμπι και περνάει με κόκκινο. Ένας μπάτσος τον σταματά...
- Κύριε, περάσατε με κόκκινο.
- Ε και;;; Λέγε πόσο είναι το πρόστιμο να τελειώνουμε.
- Δεν υπάρχει πρόστιμο, κύριε. Θα πρέπει να σάς συλλάβω και να σας πάω στο αυτόφωρο.
- Τι αυτόφωρο ρε φίλε! Κόψε την κλήση να τελειώνουμε!
Τελικά ο μπάτσος τον μπαγλαρώνει και τον πηγαίνει στο δικαστήριο, που στεγάζεται στο κτίριο των φυλακών, είναι άθλιο και τρομακτικό. Μπόλικος κόσμος περιμένει να δικαστεί, στη σειρά και ο Ελληναράς φίλος μας. Ο Σαουδάραβας πρόεδρος του δικαστηρίου αρχίζει :
- Τι έκανες, ρωτά τον Έλληνα.
- Πέρασα με κόκκινο, κύριε δικαστά. Κόψτε μου ένα πρόστιμο, να πληρώσω.
- Δεν έχει πρόστιμα εδώ. Χασάν, πάρε τον και πήδα τον.
- Μα τι λέτε κύριε πρόεδρε, λέει ο Έλληνας κατατρομαγμένος. Πείτε μου πόσο κάνει, να πληρώσω!
- Χασάν, πάρε τον και πήδα τον είπα. Ο επόμενος, εσύ τι έκανες ;
- Έκλεψα, κύριε δικαστά.
- Χασάν, πάρε τον και κόψε του τα χέρια. Ο επόμενος, εσύ τι έκανες ;
- Σκότωσα, κύριε δικαστά.
- Χασάν, πάρε τον και κόψε του το κεφάλι.
Ο Χασάν, 180 κιλά , δίφυλλη ντουλάπα, καραφλός, με γυαλισμένο κεφάλι και ο ιδρώτας κάνουλα. Βουτά και τους 3 μαζί από τον λαιμό και τους σέρνει έξω από το δικαστήριο, προς τις φυλακές.
Οπότε ο Ελληναράς γυρίζει και του λέει :
- Πού σαι, Χασάν, κοίτα μην μπερδευτούμε ε; Εγώ είμαι για το πήδημα!!

Η ΛΟΓΙΚΗ ΕΞΗΓΗΣΗ

Η γυναίκα φτάνει ξαφνικά στο σπίτι και βρίσκει τον άντρα της να κάνει ερώτα με μια νεαρή κοπέλα σκέτη μπόμπα!!!
- Ανήθικε, πως μπορείς να το κανείς αυτό σε μένα, στην μητέρα των παιδιών σου, την πιστή γυναίκα σου ! Θέλω το διαζύγιο τώρα!
- Περίμενε ένα λεπτό αγάπη μου, σου ορκίζομαι υπάρχει μια εξήγηση!
- Mμμμμμ…. μίλα αλλά γρήγορα, δεν θέλω να σε ξαναδώ ποτέ πια στη ζωή μου, θέλω να φύγεις αμέσως και για πάντα!-
- Συνέβη το εξής. Γύριζα στο σπίτι μετά από μια τρομερή μέρα στο γραφείο και είδα αύτη την φτωχή κοπέλα που έκανε οτοστόπ στη λεωφόρο. Μου φάνηκε τόσο ανυπεράσπιστη που αποφάσισα να τη βοηθήσω. Πρόσεξα ότι ήταν πολύ αδύνατη, κακοντυμένη και βρώμικη και μου είπε ότι είχε τρεις μέρες να φάει. Συγκινήθηκα, την έφερα στο σπίτι και της ζέστανα να μακαρόνια που σου έφτιαξα χτες βράδυ και δεν τα έφαγες γιατί παχαίνουν!, η καημενούλα τα καταβρόχθισε! Έπειτα, όπως ήταν τόσο βρώμικη, της είπα να κάνει ένα μπάνιο και εν τω μεταξύ είδα ότι τα ρούχα της ήταν σε κακή κατάσταση, έτσι τα πέταξα στα σκουπίδια και της έδωσα εκείνα τα jeans που χρόνια τώρα δεν φοράς επειδή δεν μπορείς να τα κουμπώσεις, την μπλούζα που σου χάρισα για την επέτειο και δεν φοράς γιατί δεν έχω καλό γούστο και δεν ξέρω να σου διαλέγω ρούχα, το sweater που σου χάρισε η μάνα μου για τα Χριστούγεννα και δεν φοράς για να της μπεις στο μάτι, και τις μπότες που αγόρασες από τον Μουριάδη 1000 ευρώ και τις φόρεσες μια μόνο φορά επειδή η φίλη σου αγόρασε τις ίδιες. Στο τέλος η κοπέλα όταν έφευγε γεμάτη ευγνωμοσύνη και χαρούμενη, και την συνόδευσα στην πόρτα, γύρισε με δάκρυα στα μάτια με ρώτησε "Υπάρχει κάτι άλλο που η γυναίκα σου δεν χρησιμοποιεί;"

Ο ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ

Πάει ο Γιωρίκας στο γιατρό και του λέει :
- Γιατρέ μου, κάθε βράδυ βλέπω τον ίδιο τρομακτικό εφιάλτη. Κάποιος με κυνηγά να με σκοτώσει. Τρέχω, τρέχω, τρέχω και φτάνω μπροστά σε μια μεγάλη πόρτα με τεράστια κόκκινη επιγραφή. Σπρώχνω για να ανοίξω την πόρτα, σπρώχνω, ξανασπρώχνω αλλά δεν ανοίγει η ρημάδα! Ο τύπος που με κυνηγά πλησιάζει συνεχώς με το μαχαίρι στο χέρι. Ουρλιάζω στον ύπνο μου και ξυπνώ ιδρωμένος και κατατρομαγμένος.
- Μμμμ, ενδιαφέρον, και δεν μου λέτε, σας παρακαλώ, μήπως θυμάστε τι γράφει η επιγραφή πάνω στην πόρτα;
- Ελξατε...!!!

Ο ΕΜΠΙΣΤΟΣ ΥΠΗΡΕΤΗΣ

Ήταν ένας ιππότης που ζούσε με τη γυναίκα του και τους υπηρέτες του στο μεγάλο πύργο του. Κάποτε τον κάλεσε ο βασιλιάς να πάρει μέρος σε μια σταυροφορία. Μαζεύει λοιπόν τα πράγματα του, κλειδώνει και τη γυναίκα του με ζώνη αγνότητας και καλεί τον πιο έμπιστο υπηρέτη του και του λέει :
- Σου εμπιστεύομαι το κλειδί της ζώνης αγνότητας της γυναίκας μου. Αν δε γυρίσω μέσα σε ένα χρόνο θα πει πως έχω σκοτωθεί, ξεκλείδωσε την τότε να πορευθεί.
Ξεκινάει για το ταξίδι και μετά από λίγο βλέπει πίσω του ένα άλογο να καλπάζει προς το μέρος του και ακούει τη φωνή του υπηρέτη του να του φωνάζει :
- Aφεντικό! αφεντικό! Μου 'δωσες λάθος κλειδί!

ΟΙ ΔΥΟ ΚΑΝΙΒΑΛΟΙ

Ένας κανίβαλος κι ο έφηβος γιος του βολτάρουν στη ζούγκλα, και σε κάποιο ξέφωτο βλέπουν στημένη μία σκηνή. Πλησιάζουν και μεσ’ στη σκηνή βρίσκουν να κοιμάται γδυτή μία νεαρή λευκή με πολύ πλούσια στήθη, οπίσθια, μηρούς, κτλ.
- Πω, πω, τέλεια είναι! Να τη φάμε εδώ πατέρα; λέει ο μικρός.
Τότε του χώνει μια ανάποδη ο μπαμπάς, και λέει :
- Τι λες ρε βλήμα, θα την πάρουμε σπίτι και θα φάμε τη μάνα σου...!

ΖΗΤΙΑΝΟΣ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ

Δύο αφγανοί , που είχαν χαθεί για πολύ καιρό μετά απο το "πέρασμά" τους απο τον Έβρο, συναντιούνται τυχαία σε κεντρικό δρόμο της Αθήνας. Ο πρώτος ντυμένος σαν πρίγκιπας, κατεβαίνει απο μια μερσεντάρα τελευταίο μοντέλο. Ο δευτερος, κακομοίρης, κρατώντας στα χέρια ένα πακέτο κάλτσες που προσπαθούσε να πουλήσει, λέει στον φίλο του :
- Βλέπω καλοπερνάς! Τί δουλεία κάνεις και τα κονομάς;
- Ζητιανεύω στο μετρό!
- Μή μου λές. Και βγάζεις τόσα πολλά;
- Σίγουρα.Δοκίμασε το και σύ! Κάθισε κοντά στα εκδοτήρια εισιτηρίων με μια πινακίδα, και θα δείς!"
Μετά απο κανα δυό μέρες ο ταλαίπωρος, ξαναβλέπει τον πλούσιο φίλο του.
- Έ, Ahmed, με δούλεψες , του λέει. Σε δυό μέρες όλα κι όλα μάζεψα 1 ευρώ άν και στην πινακίδα είχα γράψει "Είμαι χωρίς δουλεία, η γυναίκα μου είναι άρρωστη και τα τρία παιδιά μου πεινάνε!". Δεν αξίζει να ζητιανεύω στο μετρό!
- Μήν λές βλακείες, του απαντά ο Ahmed, κοίταξε τι μάζεψα εγώ σε δύο ημέρες, και του ανοίγει μια μεγάλη τσάντα γεμάτη με δεκάευρα
- Δέν είναι δυνατόν λέει ο άλλος απορημένος Τί έγγραφες στην πινακίδα;
- Έγραφα "Μου λείπουν μόνο 10 € για το εισιτήριο να γυρίσω στο Αφγανιστάν"..!!!

ΤΑ ΠΟΝΤΙΚΙΑ ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΠΑΛΑ

- Γιατρέ, κάθε βράδυ βλέπω το ίδιο όνειρο, ποντίκια να παίζουν ποδόσφαιρο.
- Πάρε αυτά τα φάρμακα σήμερα το βράδυ πριν κοιμηθείς και αύριο θα είσαι καλά.
- Να τα πάρω απο αύριο, γιατί σήμερα έχουν τελικό;

ΕΧΩ ΤΡΕΛΑ ΚΕΦΙΑ ΑΠΟΨΕ

Αυτή είναι η γειτόνισσά μου. Είναι εργένισσα. Μένει ακριβώς απέναντι από μένα. Το σπίτι της φαίνεται από το σαλόνι μου. Την είδα την ώρα που γύρναγε σπίτι της απόψε από τη δουλειά. Ξαφνιάστηκα όταν την είδα να περνάει απέναντι και να έρχεται κατευθείαν προς την πόρτα μου. Μου χτύπησε το κουδούνι. Βιάστηκα να ανοίξω. Με κοιτάει στα μάτια και λέει :
- Μόλις γύρισα και έχω τρελή διάθεση να περάσω καλά. Έχω μια έντονη επιθυμία να διασκεδάσω, να πιω, να μεθύσω και να κάνω έρωτα όλο το βράδυ! Έχεις δουλειά απόψε;
Χωρίς δεύτερη σκέψη της απαντώ :
- Όχι! Είμαι ελεύθερος απόψε και δεν έχω κάνει καθόλου σχέδια.
Και μου απαντάει χωρίς δισταγμό...
- Τέλεια! Τότε, μήπως θα μπορούσες να μου φυλάξεις το σκύλο μου για απόψε;;;