Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΟΒΑ

Δυο τύποι μοιράζονται ένα διώροφο σπίτι. Ένα βράδυ λοιπόν, κατά τις 3 τα ξημερώματα, ο από πάνω αρχίζει να παίζει ντραμς. ΝΤΟΥΠ – ΝΤΟΥΠ - ΝΤΑΠ,ΝΤΟΥΠ – ΝΤΟΥΠ - ΝΤΑΠ... Ανεβαίνει ο από κάτω έντρομος, με τα σώβρακα.
- Καλά ρε τρελλάθηκες ; Ξέρεις τί ώρα είναι ;
- Τελευταία πρόβα! Αύριο έχω συναυλία με το συγκρότημα. Σου υπόσχομαι ότι δε θ’ επαναληφθεί.
Ο από κάτω σκέφτεται, άντε, αφού δε θ’ επαναληφθεί, δε γαμιέται… και φεύγει. Το επόμενο βράδυ, χαράματα, ο από πάνω αρχίζει και κοπανάει τα ντραμς, βαβούρα, ΓΚΑΠ - ΓΚΟΥΠ, της πουτάνας. Ξυπνάει ο από κάτω, ανεβαίνει πάνω και βάζει τις φωνές :
- ΡΕ ΑΝΑΙΣΘΗΤΕ, ΔΟΥΛΕΥΩ ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΜΟΥ, ΤΙ ΚΟΠΑΝΑΣ ;;;
- Τελευταία πρόβα! Αύριο θa παίξουμε τελικά, σήμερα αναβλήθηκε η συναυλία.
Ο άλλος φεύγει, αφού πρώτα αποσπά την υπόσχεση ότι αυτή η κατάσταση δε θ’ επαναληφθεί.
Φυσικά το επόμενο βράδυ, γύρω στις 4, ο από πάνω αρχίζει να βαράει τα ντραμς, πανικός, κόλαση, ΝΤΟΥΠΑ – ΝΤΟΥΠΑ – ΝΤΟΥΠΑ – ΝΤΟΥΠΑ, ανεβαίνει ο από κάτω με τη τσίμπλα στο μάτι και του λέει :
- ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΡΕ ; ΘΑ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ Η' ΝΑ ΦΩΝΑΞΩ ΤΟΥΣ ΜΠΑΤΣΟΥΣ ;;;
- Τελευταία πρόβα! Αύριο θa ξαναπαίξουμε, γιατί μας γούσταρε το αφεντικό του club.
Το επόμενο βράδυ (κλασσικά), ο από πάνω αρχίζει να τα χώνει στα ντραμς, ΝΤΑΠ – ΝΤΑΠ - ΝΤΑΠ – ΝΤΟΥΠΑ – ΝΤΟΥΠΑ - ΝΤΑΠ, με τις ώρες. Από τον από κάτω ούτε φωνή, ούτε ακρόαση... Περνάνε δυο ώρες, ο από πάνω παίζει ακόμα, ο από κάτω νεκρική σιγή. Ρε, μπας κι έπαθε τίποτα; σκέφτεται ο τύπος, και κατεβαίνει κάτω να δει αν ο άλλος είναι εντάξει. Κοιτάει στο υπνοδωμάτιο, το κρεβάτι άστρωτο, ο τύπος πουθενά. Κοιτάει στην κουζίνα, τίποτα. Κοιτάει στο σαλόνι, τίποτα. Βλέπει φως στο μπάνιο, πλησιάζει, ανοίγει την πόρτα και βλέπει τον από κάτω να τραβάει μαλακία.
- Καλά, δε ντρέπεσαι στην ηλικία σου;
- Τελευταία πρόβα! ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΣΕ ΓΑΜΗΣΩ!